Tjah, je kan niet zomaar een fotograaf meer zijn hé. Je moet ook kunnen filmen 😊
Onze camera heeft een filmfunctie. Dat moet dus lukken. Ja, tuurlijk lukt dat, maar dan heb je maar een “gewoone” video 😉. Wij gaan niet voor “gewoon”. Alleszins, dat willen we niet. Na een hoop opzoekwerk, en jawel, dat gebeurt bij meneer Google en Youtube, kunnen we jullie met fierheid aankondigen dat onze bescheiden camera uitgegroeid is tot een “uit de klauwen gewassen” fototoestel annex videocamera 😉. onze trouwe fuji X-t3 zit nu in een SmalRig video cage inclusief shutgunmicrofoon, die ik graag benoem als onze grijze muis (omwille van zijn harig voorkomen 😊). Bij onze eerste testshoot botsten we al op het feit dat er wel wat trilling in het filmpje sloop. Eerst dus een stabilistor aanschaffen. Het filmpje wordt even “on hold” gezet om uit te zoeken welke stabilisator voor ons het beste is, aan te kopen en dan kunnen we weer verder.
Onze anti-wiebelding werd een Weebill. Zijn naam doet hem alle eer aan. Onze Weebill haalt de wiebel eruit. Zalig wat techniek voor je kan doen. Robin is er erg tevreden over. En echte aanrader!
Door al dat groeien van de camera is hij ook een stuk zwaarder geworden!
Na een paar uurtjes ermee spelen, voel je dat wel in je arm. "Ach, dat wordt je wel snel gewoon" beweert Robin, toch betrap ik hem erop dat hij de volgende dag met gewichtjes aan het oefenen is om zijn biceps wat aan te scherpen.
Cameraman zijn is dus best een zwaar beroep 😉
Oké, onze fujifilm X-T3 is er klaar voor en ondertussen heeft Robin zijn computer voorzien van de nodige programma’s (After-Effects en Premiere Pro van Adobe) om filmpjes aan elkaar te plakken, van muziek te voorzien en er een mooie lay-out overheen te gieten. Klinkt weer simpel, maar ik kan je verzekeren dat het woord “simpel” niet in de woordenboek van Robin staat. Zonder een fatsoenlijke en duidelijke gebruikscursus, is Ik ben alleszins blij dat ik dit niet moet leren (of nog niet). En nu, oefenen, oefenen, oefenen